Eitt sinn veršur allt fyrst!

Jį, žaš er ekki svo aš mašur upplifi ekki eitthvaš nżtt, žó aš upplifanirnar séu ekki alltaf jafn jįkvęšar.  Eftir heimsókn systur minnar, sem bżr ķ Hollandi, žį komumst viš aš žvķ aš ķ fyrsta skipti eftir aš viš fluttumst bįšar erlendis fyrir žó nokkrum įrum sķšan, erum viš ekki aš auglżsa žaš aš viš séum frį Ķslandi.  Viš erum hreinlega ekki stoltaf af žvķ lengur og žaš er eitthvaš sem brestur innra meš manni žegar mašur segir skiliš viš föšurlandiš og lķtur ekki lengur į žaš sem sitt.  Ég hef alltaf haft žaš žannig, aš žegar ég hef fariš til Ķslands, žį fellur lķtiš tįr viš lendingu flugvélarinnar į Keflavķkurflugvelli og žaš ólgar įkvešin tilfinning ķ brjóstinu į manni.  Nś er ég leiš til klakans yfir jólin og ég veit ekki viš hverju ég į aš bśast, hvort ég felli tįr yfir žvķ aš finna fyrir rótum mķnum eša hvort žaš veršur vegna žess hvernig komiš er fyrir žjóšinni.

Ég velti žvķ fyrir mér hvernig staši geti į žvķ aš enginn geti hreyft viš žeim mönnum sem komiš hafa žjóšinni og almenningi ķ žetta įstand.  Davķš situr sem fastast, stjórnin situr sem fastast og allir benda į ašra en sjįlfa sig og enginn viršist įbyrgur fyrir einu né neinu.  Hvaš er hęgt aš gera til aš fį žessa einstaklinga til aš axla žį įbyrgš sem fylgir stöšuheitum žeirra og fį žį til aš skilja aš žessi stöšuheiti eru ekki eitthvaš punt, heldur įbyrgšarstöšur žar sem hęfir einstaklingar eiga aš sitja, ekki bara einhverjir Geirar og Davķšar sem halda aš žeir eigi landiš.  Žaš vęri svo sem kannski aušveldara, žvķ žį vęru žeir oršnir gjaldžrota meš eigiš fé, en ekki landans.

Žaš er kannski huggun harmi gegn aš žaš kemur vonandi aš žeim degi aš žeir og fleiri endi į hjśkrunarheimilum eša dvalarheimilum eša žjónustuķbśšum og geti fengiš aš bragša į eigin sulli.  Nei Davķš minn, žś ert bśinn aš nota 3 bleyjur ķ dag og žaš er nišurskuršur, svo žaš veršur ekki hęgt aš skipta į žér aftur fyrr en ķ fyrramįliš, en žaš eru bara 11 tķmar žangaš til.  Hugsašu bara um eitthvaš gott eins og góšęriš 2007, žį lķšur tķminn ašeins hrašar.  Geir minn, žś ert bśinn aš fį 1 banana ķ dag.  Žś mįtt fį annan eftir 14 daga.  Žaš er matarskömmtun vegna nišurskuršar, svo žś veršur bara aš lįta žér nęgja naglasśpuna ķ 20. skipti.  Žaš er bśiš aš bęta dįlitlu kryddi ķ hana ķ dag.

Mér finnst hręšilegt aš hugsa til žess aš vinir og vandamenn séu aš berjast viš aš halda hausnum upp śr skuldaflóšinu og aš fleiri og fleiri séu aš hugsa um aš flytja til śtlanda.  Žaš eru nefnilega žeir sem eiga aš bjarga žjóšfélaginu, sem flytja.  Žaš er fólkiš sem getur aflaš tekna og į börnin sem eiga eftir aš taka viš nęr sokkinni žjóšarskśtu.  

Žaš veršu žvķ meš trega sem ég kem til landsins til aš halda glešileg jól meš fjölskyldu, börnum og vinum og ég veit aš ég verš glöš žegar ég kem HEIM aftur til Danmerkur.


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband