Danska jólahlaðborðið, mett fram að næstu jólum

Noh!  Nú er ég búin að upplifa ekta danskt jólahlaðborð á, Den Gamle Grænsekro, með þvílíkri stemningu að Íslendingar komast ekki með hælana þar sem Danirnir hafa tærnar.  Þó að fólk kæmi úr öllum áttum til að kýla vambir og svala mismiklum þorsta á humaldrykkjum og snafsi, þá var upplifunin sú að allir væru saman að skemmta sér.

Gamanið byrjaði kl. 19:00 stundvíslega með mismunandi síldarréttum, sem voru á hverju borði fyrir sig ásamt rúgbrauði (sem er þjóðarbrauð Dana), svo var veittur jólabjór og snafs.  Meðan forréttarins var neytt spilaði tveggja manna hljómsveitin Sjubiduo.  Þeir hristu doðann af fólki á undraverðan hátt og á innan við hálftíma söng allur salurinn og var meira eða minna uppistandandi og uppi á stólunum.  Allir tóku þátt og meira að segja okkur Íslendingunum (ég og mínum betri helmingi), sem sátum hljóð og létum lítið fyrir okkur fara í okkar horni var boðið með.

Kl. 20:30 komu aðalréttirnir, þvílíkar kræsingar.  Sjávarréttahlaðborð með öllu tilheyrandi og sem kræsnum Íslendingum, kom það okkur mikið á óvart.  Fyrir kjötréttafólkið var hjartardýr, naut, svín, kjötbollur og svínasulta (ekki súrsuð), þar sem skreytt var með heilum elduðum svínshaus, með meðlæti.  Það var borðað og borðað og borðað og svo borðað aðeins meira, eins og maður ætti von á því að maður ætti aldrei eftir að borða mat aftur á ævinni.

Meðan á þessu áti stóð, tók hljómsveitin sig til og kitlaði söng og danstaugar danans og það skipti engum togum fólk rauk úr stólum og dansaði konga um allan staðinn.  Það endaði svo í hókí-póki, sem á dönsku heitir boogie-woogie.  Þegar við héldum að nú gætu þeir ekki fundið meira til að hóki-pókast yfir, þá biðja þeir fólk um að para sig, kona með manni.  Konan ætti að setjast á hækjur sér.  Allir voru með.  Svo kom fyrirskipunin, við rennum niður og svo upp, niður og svo upp, niður, upp, niður, upp og svo ...........  Það vakti mikla kátínu og fólk skellihló.  Fæstir þorðu nú að fylgja þessum skipunum eftir, en þó nokkrir létu sig hafa það.

Kl. 22:30 var fólk búið að borða nægju sína af aðalréttunum og þá var farið að bera inn eftirréttina, klassískt "ris a la mande", marsipanterta með rjóma og ávöxtum, alls kyns ostar, sultur, kex og ávaxtakarfa með ferskum gráfíkjum, bláberjum, jarðaberjum, melónum m.m.   Fólk tók kröftugt til matar síns, eins og það hefði ekki fengið neitt að borða um kvöldið og hljómsveitin hélt áfram að hvetja til dans og söngs. 

Það er ótrúlegt að sjá hvað fólk sem hefur borðað mikið getur hreyft sig mikið stuttu eftir matinn. 

Gamanið hélt svo áfram með söng og dansi og spjalli til kl. 01:50 þegar tilkynnt var um síðasta lag, var hljómsveitin í virkilegu STUÐI.  Rétt eftir byrjun lagsins, sló rafmagni hljómsveitarinnar út og ekki tókst að vekja tækin til lífsins þrátt fyrir hetjulega fyrstu hjálp hljómsveitarmeðlima.  Þar með var haldið í koju.

Það getur því enginn haldið því fram við mig að Danir kunni ekki að skemmta sér!  Það kunna þeir svo um munar.  Reyndar kom smá frétt í staðarblaði okkar um það hvernig maður ætti að lifa jólahlaðborðið af, því það er staðreynd að margir borða og drekka það mikið að hjartað hreinlega gefur sig.  Líkaminn orkar ekki alla þessa vinnu með þungar máltíðir og alkóhól í ofanálag.  Við tókum það til okkar og borðuðum samkvæmt ráðleggingunum og héldum okkur við fiskinn sem allir vita að er hollur .  Aðrar reglur höfðum við líka í huga eins og að það sem aðrir ekki sjá að þú borðar teljast ekki til kaloría.  Súkkulaði er grænmeti því það er unnið úr kakóbaunum, ásamt fleiri kongunglega góðum reglum.

Það er alveg víst að jólahlaðborð prófa ég aftur, en hvort það verður á sama stað, veit ég ekki.  Það leiðir tíminn í ljós.

KNÚZ fram að næstu færslu.